Αλόρι, Κριστόφανο

(Cristofano Allori, Φλωρεντία 1577 – 1621). Ιταλός ζωγράφος. Γιος του Αλεσάντρο, πήρε τα πρώτα μαθήματα από τον πατέρα του, επειδή όμως δεν τον ικανοποιούσε η πατρική διδασκαλία, σύντομα πέρασε στη σχολή του Γκρεγκόριο Παγκάνι, που είχε εισαγάγει στη φλωρεντινή ζωγραφική βενετσιάνικες και μπολονέζικες επιδράσεις. Ο Α. υπήρξε ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς Φλωρεντινούς ζωγράφους των αρχών του 17ου αι. και διακρίθηκε για τη μεγάλη επιδεξιότητα και ακρίβεια στο σχέδιο και για τη σοφή χρήση ζεστών και λαμπερών χρωμάτων. Το περιφημότερο έργο του είναι η Ιουδίθ της Πινακοθήκης Πίτι, που μερικοί το θεωρούν το ωραιότερο φλωρεντινό ζωγραφικό έργο του 17ου αι. Άλλα σπουδαία έργα του είναι: Η φιλοξενία του Σαν Τζουλιάνο, και αυτό στην Πινακοθήκη Πίτι, Το θαύμα του Μπεάτο Μανέτο, στην εκκλησία του Ευαγγελισμού στη Φλωρεντία, η Μαγδαληνή και η Προσκύνηση των μάγων. Και αυτός, όπως και o πατέρας του, είχε το προσωνύμιο Μπροντζίνο. «Ιουδίθ», πίνακας του Κριστόφανο Αλόρι, που κατά τον Φλωρεντινό συγγραφέα έργων τέχνης Μπαλντινούτσι (17ος αι.) ήταν πορτρέτο της Ματσαφίρα, την οποία είχε ερωτευτεί ο ζωγράφος, ο οποίος μάλιστα ζωγράφισε τον εαυτό του στο πρόσωπο του Ολοφέρνη (Πινακοθήκη Πίτι, Φλωρεντία).